Satu yang Tak Bisa Lepas
“Aku wanita yang sedang jatuh cinta.. ingin membawanya selalu kedalam
hidupku selamanya. Aku wanita yang sedang jatuh cinta.. kuharap dia merasa yang
aku rasa.” Aku bersenandung kecil sembari memasukkan beberapa buku
catatanku kedalam tas.
“Ciee
Rena.. yang lagi kasmaran. Udah move on ya? Sekarang sama siapa nih Ren?”
celetuk Shelly teman sebangkuku.
“Hahaha
apa sih Shel, aku cuma bernyanyi,” jawabku tersipu malu.
“Seorang
Rena tidak mungkin hanya sekedar bernyanyi. Pasti ada curhatnya,” ujar Shelly
yang tidak kugubris.
“Eh
Ren, aku punya kabar tentang dia!” seru Shelly.
“Aku
mengerti apa yang kau katakan Shel. Aku tidak peduli. Dia sudah menjadi masa
laluku,” ujarku sambil berlalu pergi.
Tapi tiba-tiba tepat di depan pintu ada
yang menghalangi jalanku. Wajah yang sedari tadi kutundukkan kebawah perlahan
kudongakkan. Yang sontak membuatku terkejut.
“Kau..
mau apa kau kesini?” uajrku sedikit gugup.
“Aku
hanya ingin melihatmu.”
“Lalu?”
jawabku dengan nada sedikit sinis.
“Tidak
ada.”
Aku melengos pergi
meninggalkan ia seorang diri di depan pintu kelasku. Dia, orang yang membuat
diriku mengambil keputusan untuk pergi darinya tapi kini ia datang kembali
tanpa permisi maupun tujuan yang jelas. Sejak saat itu, aku benar-benar telah
pergi darinya. Mungkin aku sudah lelah. Seperti kata Raisa yang apalah arti
menunggu. Lagipula, Tuhan telah menghadirkan sosok yang kurasa lebih baik
darinya. Seseorang, yang sedang dekat denganku sekarang.
***